AYIPLI MAL VE HİZMETTEN KAYNAKLI TAZMİNAT DAVALARINA İLİŞKİN YARGITAY KARARLARI

Tüpün patlaması sonucu yaralama ve ölüm olaylarından dolayı tüp firmasına açılacak davalarda görevli mahkeme tüketici mahkemesidir.

T.C. YARGITAY 13. HUKUK DAİRESİ E. 2008/344 K. 2008/5712 T. 28.4.2008

ÖZÜ: Tüpgaz bayiinden alınan tüpün patlaması sonucu oluşan ölüm veya cismani zarardan doğan tazminat davasına Tüketici Mahkemesi bakmakla görevlidir.

DAVA ve KARAR: Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı ve davalı İ.AŞ avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı Gülsüme, kendisine asaleten, kızı Pınar’a velayeten açmış olduğu davasında, davalı şirketin bayii olan davalılardan Halis’ten, evinde bulunan katalitik sobada kullanmak üzere tüp satın aldığını, bayide çalışan diğer davalı Yavuz’un tüpgazı taktıktan kısa süre sonra sobayı yakmak istediği sırada meydana gelen patlama ve yangın nedeniyle 12 yaşındaki oğlu Recep’in öldüğünü, kızı Pınar’ın ise ağır yaralandığını, bu yüzden maddi ve manevi zarara uğradıklarını ileri sürerek, fazlaya ilişkin haklarını ve manevi tazminat istemlerini saklı tutmak suretiyle, kendisi için 10.000.000.000 TL, kızı Pınar için 500.000.000 TL olmak üzere toplam 10.500.000.000 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiş, 30.6.2005 tarihli ıslah dilekçesi ile de talebini 14.539,00 YTL’ye çıkarmıştır.

Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.

Mahkemece, Gülsüm yönünden davanın kısmen kabulüne, 9.590,00 YTL tazminatın, olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline, Pınar yönünden ise davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalılardan İ. AŞ tarafından temyiz edilmiştir.

1- 4822 Sayılı Yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1. Maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malI an ve elektronik; ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları, hizmet; bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyeti ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır.

Bir hukuki işlemin 4077 Sayılı Yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımlan verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir. Somut uyuşmazlıkta davacı alıcı ile davalı satıcı arasındaki satım ve hizmet ilişkisinin 4077 Sayılı Yasa kapsamında kaldığı anlaşılmaktadır.

4077 Sayılı Yasanın 23. maddesinde bu kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılacağı öngörülmüştür. Taraflar arasındaki uyuşmazlık Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında kaldığına göre davaya bakmaya Tüketici Mahkemesi görevlidir. Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında resen gözetilir. Görevle ilgili hususlarda kazanılmış hak da söz konusu olmaz. Bu durumda mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırıdır.

2- Bozma nedenine göre tarafların sair temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen kararın ( 1 ) no’lu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, ( 2 ) no’lu bentte gösterilen nedenle tarafların diğer temyiz itirazlarımın incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının 129.50 TIL davalıya, 129.50 YTL davacıya istek halinde iadesine, 28.04.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.